Het laatste weekend van september en – te tellen aan het aantal bootjes – lijkt het wel voorjaar. Maar er is een verschil; in parade is het de afscheidstocht naar de haven en de winterstalling. Hoelang zou het geleden zijn dat we de zomer hebben afgesloten met een barbecue?
In 2016 doen we het. Maar de herfst is nu toch echt begonnen: de dagen worden korter, de meteorologische herfst is al 3 weken oud, het seizoen herfst pas een paar dagen en de lucht heeft een frisse ondertoon. De tweede leg van de futen en de meerkoeten is uitgevlogen. Het rumoer van de zwaluwen is verstomd. Het is voorbij met de zomer. De badkleding en de zonnebakens worden voor de laatste keer gewassen en opgeborgen. De kussens van de tuinmeubelen gaan in de winterkisten en ook de tuinparasol heeft geen functie meer. De laatste zon schijnt er brutaal onderdoor.
Het is gedaan met de rust. De herfst is in het land. In de weekenden gaan we weer in de weer met lekkere bos- en heidewandelingen, we stoken de eikeltjes en poffen de kastanjes in de open haard. We gaan weer klussen in en rond onze fijne arken om de boel winterklaar te maken. Neem afscheid van je buren, we ‘duiken weer onder’. Om mij heen ruikt het naar kaneel en appeltaart, tarte tatin van peer en mijn vingers zien rood van de bietjes.
Hmmm, toch ook wel weer lekker.
